تبریز یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی است. این شهر بزرگ‌ترین شهر منطقه‌ی شمال‌غرب کشور و مناطق آذربایجانی‌نشین است.

قدیمی ترین نقشه تبریز مربوط به سال ۹۴۰ هجری قمری است که در موزه‌ای در ترکیه نگهداری می‌شود.

جمعیت تبریز بر اساس آمار سال ۱۳۹۰ خورشیدی بالغ بر یک میلیون و ۷۰۰هزار نفر بود.

تراموای شهری تبریز

این شهر همچنین در سال ۱۵۰۰ میلادی با دارابودن ۲۵۰ هزار نفر جمعیت، چهارمین شهر بزرگ جهان محسوب می‌شد.

نام تبریز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی تحت نام‌های مختلفی نظیر تَورِز، تَورِژ و توری به ثبت رسیده ‌است.

دارالسلطه تبریز

این شهر در طول تاریخ بارها ویران و تجدیدبنا شده و بنای فعلی آن به دوران اشکانی و ساسانی برمی‌گردد.

تبریز در طی حکومت چهارصدساله خاندان "روادی" و اسکان قبیله عرب "اَزد" به شکوفایی رسید.

استخر و ساختمال ائل گلی سال ۱۳۴۳

اوج شکوفایی تبریز در زمان ایلخانان بود که در آن زمان، این شهر پایتخت قلمرویی پهناور از نیل تا آسیای مرکزی بود.

ارگ تبریز

تمام بناهای تاریخی و دیدنی موجود در تبریز در آخرین شب سال ۱۱۹۳ هجری و در آغاز دوره‌ حکومت قاجاریه بر اثر زمین‌لرزه‌ای هولناک تخریب شدند و این شهر به تلی از خاک تبدیل شد.

خیابان فردوسی از بالای ارگ تبریز سال ۱۳۳۵

این شهر پایتخت سیاسی حکومت‌های اتابکان، ایلخانان، چوپانیان، جلایریان، قراقویونلو، آق‌قویونلو و نخستین پایتخت حکومت صفویان بوده ‌است.

میدان شهرداری سال ۱۳۴۸

از داخل تبریز دو رودخانه عبور می‌کند؛ اولی تلخه‌رود که رودخانه‌ای دایمی است و از ناحیه‌ی شمال غربی این شهر می‌گذرد و دومی مهران‌رود که از مرکز تبریز عبور می‌کند و فصلی است.

پل قاری ۱۳۴۰

تبریز بار‌ها در طول تاریخ بر اثر زمین‌لرزه آسیب جدی دیده یا در پی حمله‌های سلجوقیان، مغولان، عثمانی‌ها، اشغال تبریز توسط روس‌ها (به‌سال ۱۸۲۷-۱۸۲۸) دچار خرابی‌های شدیدی شده ‌است.

میدان شهرداری تبریز سال ۱۳۳۷

یکی از مکتب‌های نگارگری ایران به نام "مکتب تبریز" در این شهر و در دوره‌ی ایلخانان، جلایریان، ترکمانان قراقویونلو و آق‌قویونلو و صفویان شکل گرفته ‌است.

تبریز در جنبش مشروطه نقش مهمی برعهده داشت. پس از سرکوب مشروطه توسط محمدعلی‌شاه قاجار تمام حرکت‌های مشروطه‌خواهانه در تهران خاموش شدند؛ اما در تبریز و تنها در چند محله‌ی آن، هنوز کسانی چون ستارخان (سردار ملی)، باقرخان (سالار ملی) و شیخ‌الاسلام بودند که از این دست‌آورد پاسداری کنند.

ارگ علیشاه ۱۳۴۹

آتش نشانی تبریز در سال ۱۳۲۸

محصلین اعزامی راه آهن به مسکو در سال ۱۳۰۸

تبریز در گذشته دارای هشت دروازه بوده که ورود و خروج از شهر از طریق آن‌ها انجام می‌شد.بعد‌ها در امتداد این دروازه‌های تاریخی، بازارچه‌هایی احداث شدند تا نیاز مردم هر منطقه را تأمین کنند و جلوی مراجعه‌ مستمر مردم به بازارهای مرکزی گرفته شود.

بازار تبریز

تبریز با توجه به آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری، دومین شهر مسافرپذیر ایران پس از مشهد محسوب می‌شود.

تفریح‌گاه کوه عینالی (عون بن علی تبریز)

اکثریت مردم تبریز مسلمان و پیرو مذهب شیعه‌ دوازده‌امامی هستند. اقلیت‌هایی از مسیحیان، ارامنه، آشوریان، زرتشتیان و کلیمیان نیز در این شهر سکونت دارند.

پارک شاه گلی (ائل گلی)

هم‌اکنون تنها دو محل باستانی ارگ تبریز و مسجد کبود از تبریز قدیم برجای مانده‌ است. به همین دلیل این شهر نسبت به سایر شهرهای بزرگ ایران همچون اصفهان، شیراز و حتی مشهد آثار باستانی بسیار کمتری دارد.

فيروزه جهان اسلام (گؤی مچيد - مسجد كبود)

تبریز پس از تهران رتبه‌ دوم برج‌سازی را در بین شهرهای کشور به خود اختصاص داده ‌است. این شهر به دلیل صنعتی‌بودن، یکی از مهم‌ترین شهرهای مهاجرپذیر کشور محسوب می‌شود. همچنین نام تبریز به عنوان "امن‌ترین شهر ایران" مطرح است.

خانه سفال تبریز

نمایی از عمارت ائل گلی تبریز در شب